Pre tri godine na današnji dan napustio nas je naš veliki glumac Velimir Bata Živojinović, glumac s najviše odigranih uloga na prostoru negdašnje Jugoslavije.
Već kao petnaestogodšnjak radio je kao scenski radnik i statista u pozorištu "Branko Krsmanović". Pohađao je srednje glumačke škole u Nišu i Novom Sadu, a potom Pozorišnu akademiju u Beogradu.
Na filmu je debitovao 1955. u "Pesmi sa Kumbare" Radoša Novakovića. Ukupno, igrao je u više od 340 filmova i TV serija, a najviše je upamćen po ulogama u partizanskim filmovima šezdesetih i sedamdesetih.
Dobitnik je nagrade za životno delo "Slavica", u dva navrata "Zlatne arene" Jugoslovenskog filmskog festivala u Puli i niza drugih priznanja. Izuzetnu popularnost uživao je i u Kini, zbog uloge u filmu "Valter brani Sarajevo"
Jedan je od rodonačelnika takozvanog “crnog talasa” u jugoslovenskom filmu, nastalog početkom šezdesetih godina 20. veka, u kojima je kontinuirano nastupao sve do kasnih sedamdesetih godina.
Kontinuiranu filmsku karijeru, zbog koje napušta pozorište, započeo je epizodama u “Vlaku bez voznog reda” iz 1959. godine i “Ratu” iz 1960. godine. Oba ostvarenja je režirao Veljko Bulajić, u čijim će skoro svim kasnijim filmovima Bata Živojinović igrati glavne uloge.
Živojinović je glumio i heroje i zlikovce, a lako je prelazio iz uloge glavnog u ulogu sporednog lika. Poznate su njegove uloge u filmovima, poput “Kozare”, “Bitke na Neretvi”, a tokom osamdesetih godina prošlog vijeka, Živojinović je parodirao na svoju sliku akcionog heroja ulogama u nizu lakih komedija.
POKRENUTA INICIJATIVA DA BATA ŽIVOJINOVIĆ DOBIJE ULICU U BEOGRADU
Povodom obeležavanja tri godine od smrti slavnog glumca Velimira Bate Živojinovića, koji je 22. maja 2016. godine otišao na nebesku, večnu scenu, magazin „Bazar“ i kompanija „Borba“ pokreću inicijativu da jedna od ulica u Beogradu dobije naziv po njemu. Ovim će se, na divan način, odati počast jednom od najslavnijih umetnika koje je jugoslovenska i srpska glumačka scena imala, a njegova supruga Lula bila je oduševljena i ganuta ovim gestom.
Bio je, kako je sam isticao u medijima, dobar prijatelj sa doživotnim predsednikom SFR Jugoslavije Josipom Brozom Titom.
Živojinović je bio inicijator, osnivač i prvi predsjednik Udruženja filmskih glumaca Srbije. Svojevremeno je obvavljao funkciju direktora filmskog programa Slobodarskih svečanosti u Sopotu.
Svoj talenat za glumu otkrio je sa 15 godina, zahvaljujući rediteljki Soji Jovanović koja ga je pozvala da se pridruži Akademskom pozorištu u Beogradu, gdje je povremeno radio kao scenski radnik, a ponekad i kao statista.
U Beogradskom dramskom pozorištu, koje se tada zvalo “Savremeno pozorište”, igrao je više godina. Imao je po 300 angažmana godišnje.
Osim glume, bavio se i politikom. Od početka devedesetih godina bio je poslanik Socijalističke partije Srbije u nekoliko mandata, a 2002. godine bio je kandidat SPS-a na republičkim predsjedničkim izborima u Srbiji.
